Gepubliceerd op 26 januari 2022
Naar vandaag pas bekend is geworden, overleed woensdag 19 januari Hummie van der Tonnekreek op 76-jarige leeftijd. Voordat zij in 1999 landelijk doorbrak in medialand met haar TV-productie Big Brother, was zij eind jaren '70 nauw betrokken bij de St. Jozefschool in Sloten en dan met name vanwege haar inzet voor de 65-jarige jubileumviering van de school op 1 juli 1979.
Een terugblik, ruim 40 jaar geleden.
door Theo Durenkamp
Eind jaren '70 vestigde Hummie zich met haar gezin op de Sloterweg en voor haar beide jonge kinderen koos zij daarbij voor de St. Jozefschool. De route vanaf haar huis, de Riecker State op het oostelijke deel van de Sloterweg, vond zij -terecht- te gevaarlijk om hen alleen naar school te laten gaan. Vier keer per dag zorgde zij er dan ook voor dat zij de kinderen persoonlijk per auto bracht en haalde, soms afgewisseld door haar zus of een ander. Al snel vond zij aansluiting bij andere ouders om ook háár bijdrage te willen leveren aan het schoolgebeuren. Toen ik, als directeur van de St. Jozefschool, Hummie in 1978 de vraag stelde of zij er voor voelde om in de feestcommissie voor het jubileum van de school plaats te nemen, was zij dan ook meteen enthousiast.
Hummie van der Tonnekreek op 27 juni 1979 bij het ophalen van haar kinderen van school, hier bij de ingang van het kerkplein in Sloten in gesprek met pastoor Vogelezang. (Filmbeeld: Joop Holla)
Samen met nog zes anderen, Wilma van der Veldt (ouder), Fiet Kunst (leerkracht), Toon Koenen (dorpsbewoner), Wim Schreurs (voorzitter ouderraad), Wim Mulder (penningmeester ouderraad) en ik zelf vormden we vanaf september 1978 de 'Commissie 65 jaar St. Jozefschool'. Het enthousiasme was zo groot dat we besloten om voor de viering van dit jubileum flink uit te pakken met tal van festiviteiten voor leerlingen, oud-leerlingen en de grote reünie op 1 juli, de openingsdag van de school in 1914. Daarnaast besloten we tot de uitgifte van een jubileumboek waarin de geschiedenis van 65 jaar St. Jozefschool zou worden vastgelegd.
Jubileumboek
En in deze jubileumuitgave lag nu juist de grote kracht van Hummie. Met haar redactionele vaardigheden -ze was immers redactrice bij de diverse VNU-weekbladen- wist zij een succesvol stempel te drukken op de inhoud en vormgeving van het boek dat als titel meekreeg 'Een school wordt 65'. Sinds twee jaar staat het boek integraal op deze website
De doos van het jubileumboek zoals ontworpen door Hummie
Ik kan me nog herinneren dat zij haar tekst inleverde voor de inleiding van het boek waarin zij uitlegde dat het niet om een gewoon boek zou gaan, maar om een doos met een losbladige inhoud. Enerzijds betekende dat een lagere kostenpost, anderzijds had het de bedoeling dat iedereen ook zijn eigen schoolherinneringen eraan toe kon voegen. Ik herinner me nog dat ik toen bijna jaloers was op haar aansprekende schrijfstijl. En even later kwam zij ook nog met een zelf ontworpen bedrukking voor het deksel van de doos, in feite de kaft van het jubileumboek.
Hummie van der Tonnekreek (links in het blauw) op 1 juli 1979. V.l.n.r.: Wim Schreurs (voorzitter ouderraad), Hummie, Wim Mulder (penningmeester ouderraad), Fiet Kunst (leerkracht), Theo Durenkamp (directeur) met het jubileumboek, de 'groene doos', zoals door Hummie ontworpen. (Filmbeeld: Joop Holla)
Haar creativiteit beperkte zich niet alleen tot haar welsprekende teksten en grafische ontwerpen, ook haar op het eerste gezicht niet voor de hand liggende voorstellen voor de viering logen er niet om! Die zorgden er dan ook voor dat haar ideeën een originele en klinkende bijdrage werden voor de vorm en inhoud van dit jubileum.
In het gips
Ik herinner me nog dat zij in de aanloop naar dat jubileum een atelier in Huizen bezat waar diverse werknemers gipsen beelden en andere voorwerpen maakten. Het gebeurde dan ook regelmatig dat zij haar kinderen aan het eind van de dag met de auto ophaalde met nog alle gipsresten aan haar handen en kleding. Tijdens een van mijn bezoeken bij haar thuis ter voorbereiding op het jubileum maakte zij binnen enkele minuten met het grootste gemak een gipsen beeldje dat zij mij overhandigde en dat nog steeds bij mij thuis staat.
Op de laatste voorbereidende bijeenkomst, daags vóór het jubileumfeest, bij haar thuis op de Riecker State was zij de coach van de toen 69-jarige Toon Koenen die op het feest van 1 juli 1979 het welkomstwoord zou houden en daarvoor bij Hummie zijn tekst moest oefenen.
Binnen enkele minuten boetseerde Hummie dit voetballertje, stopte het in haar oventje, signeerde het op de voetzool en gaf het mij mee. (Eigen foto)
Creativiteit en originaliteit
Wat mij het meest van Hummie uit die periode is bijgebleven zijn haar originaliteit en creativiteit alsmede haar enthousiaste en overtuigende wijze waarop zij haar ideeën bij ons aan de man bracht. En met de heel prettige samenwerking die we met haar hadden leidde dit tot het mooie succes van het hele jubileumproject. En dat was tevens bedoeld om de school een promotionele boost te geven. Dankzij haar inbreng is ons dat ruimschoots gelukt, nu ruim 40 jaar geleden. Zoals het haar 20 jaar later in 1999 ook weer lukte om door te breken in medialand met haar zelf bedachte formule.
Begin december werd bij Hummie longkanker vastgesteld. Ze koos er bewust voor om van een behandeling af te zien. Woensdag 19 januari overleed zij, 76 jaar oud. Vandaag is zij in beslotenheid begraven. Alle sterkte aan haar familie in deze dagen. Zij ruste in vrede...