Gepubliceerd op 1 maart 2024

Het eerste lustrum van mijn website is een feit. Op 3 maart 2019 ging hij 'in de lucht'. Diezelfde dag ontvingen ruim honderd relaties van mij een e-mail waarin ik dit bekend maakte. De kersverse website ging van start met twee artikelen. In 'Bij de start van mijn website' lichtte ik toe waarom ik een eigen website begon. En 'Van Zuid naar Nieuw-West' was het verhaal dat hiervoor de aanleiding vormde.

 

Waarom ik van start ging met een eigen website (links) en het verhaal dat daarvoor de aanleiding vormde (rechts). Klik op de afbeelding om het te lezen.

 

De 147 publicaties die mijn website nu telt gaan steeds 'Over toen, nu en later', zoals de titel van de website luidt. Het TOEN richt zich vooral op mijn eigen omgeving, stadsdeel Nieuw-West ofwel de voormalige gemeente Sloten. En ook eigen herinneringen, b.v. aan de start van mijn onderwijsloopbaan in 1971, hebben geleid tot een serie van inmiddels 13 afleveringen. Maar ook andere persoonlijke herinneringen uit de jaren '50 en '60 behoorden elk jaar opnieuw tot de best gelezen artikelen. En elk jaar rond 3 maart, wanneer de website weer een jaartje ouder werd, kwam er bij wijze van verjaardagscadeau een historische publicatie van grote omvang: Een school wordt 65, de film Sloten en de Sloterpolder in 1939, 60 jaar in een klaslokaal en De Amsterdamse tuinders.

 

Publicaties met een nostalgische achtergrond scoren hoog in de belangstelling. Hierboven de 10 meest gelezen artikelen over 'toen'. Klik op de foto's om deze te lezen.

 

Naast het nostalgische karakter is er volop aandacht voor het NU, de actuele problematiek in ditzelfde gebied. Op tal van fronten komt de leefbaarheid steeds meer onder druk te staan. Denk aan de oprukkende verstedelijking van het landelijke gebied, het afschuiven van onwelgevallige activiteiten naar de aangrenzende nog landelijke randzone met als hot topic de verkeersonveiligheid waarbij het met de gemeente vaak vechten tegen de bierkaai is.

Ontwikkelingen die ons voor LATER te wachten staan, helaas veelal van verontrustende aard, kregen ook de benodigde aandacht. Dat betrof dan heel vaak de verkeerssituatie. Gelukkig komen daarentegen ook voor de toekomst hoopvolle zaken aan bod.

Breekijzer

Met een aantal artikelen heb ik via deze website als platform kunnen fungeren als het overheidsfalen betrof. Dan ging het voornamelijk om bestemmingsplannen die door de gemeente niet werden nageleefd, over toezeggingen die niet werden nagekomen en over eindeloos gedraai en gedraal rond de aanpak van verkeersveiligheid waarbij bewoners al jarenlang met een kluitje in het riet worden gestuurd. Daar waar de gewone burger bij de overheid (stadsdeel, gemeente) niet of nauwelijks meer terecht kon, fungeerden de publicaties op deze website als een breekijzer, al was het 'alleen maar' om hiermee de politiek van wegkijken, verdraaien en doorschuiven klaarhelder aan de kaak te stellen. 

 

Publicaties over omstreden ontwikkelingen zijn bestsellers. Vooral als het gaat om het verkeer en de moeizame voortgang voor verbetering. Klik erop om deze te lezen.

 

Top 10 gelezen artikelen

Artikelen die het heel goed doen - als we afgaan op het aantal lezers - betreffen de verkeersveiligheid. De perikelen rond de verkeersgevaarlijke Osdorperweg scoren in dit opzicht zeer hoog. De respons vanuit de omgeving is ook hoog. Het is een onderwerp waar veel inwoners sterk en vooral ook emotioneel bij betrokken zijn, getuige de reacties die ik ontving in e-mails, apps en 'gewoon buiten op straat'.

Maar ook artikelen over het verleden doen het goed, vooral ook omdat hiervoor links worden geplaatst op Facebook. Plaatsing van links in de facebookgroepen Amsterdam Nostalgisch, Amsterdams Verleden, Ons Amsterdam en Amsterdam Heden en Verleden levert meteen dezelfde dag al enkele honderden lezers op die vervolgens dan inloggen op het betreffende artikel.

Belangstelling vanuit andere media...

Geheel onverwacht namen landelijke en regionale media naar aanleiding van mijn website contact met mij op. Dit vooral vanwege mijn artikelen over het onderwijs. Tot twee maal toe leidde dit tot een interview en een publicatie in De Telegraaf, nl. in 2022 over de huidige kwaliteit van het onderwijs en in 2023 over de bekostiging van het onderwijs.

Toen Amsterdam zich in 2019 wilde kandideren voor het volgende Eurovisie Songfestival, was dat voor de Leeuwarder Courant aanleiding mijn webartikel hierover onverkort over te nemen.

Hetzelfde deed het maandblad Ons Amsterdam, dat al 75 jaar aandacht schenkt aan het toen en nu van de hoofdstad. Na mijn webpublicatie over de mislukte woningbouwplannen in Sloten rond 1920 werd dit artikel -met een aantal aanpassingen- in 2022 geplaatst in Ons Amsterdam. Overigens leidde dit onlangs nog tot een leuk interview in dit maandblad.

En dan natuurlijk niet te vergeten de tweewekelijkse nieuwsbrief Sloten-Oud Osdorp en de daarmee verbonden website Sloten-Oud Osdorp waar mijn artikelen over dit gebied worden doorgeplaatst en zo nodig de betreffende links worden vermeld. De nieuwsrubriek Sloten-Oud Osdorp, begonnen in 1979, verschijnt sinds 2021 helemaal digitaal en niet langer meer in De Westerpost. Laat de gelijknamige website binnenkort óók 5 jaar bestaan...!

 

Boven de schooldeur in de Leimuidenstraat 11 de smeedijzeren naamboog met de tekst 'St. Anna Bewaarschool', hier bij de opening van de school zomer 1941.  

Verrassende ontdekking: de schoolnaamboog

Dat een artikel op de website tot een verrassende ontdekking kan leiden bleek wel dankzij het verhaal over mijn kleuterschool, de St. Anna Bewaarschool (zoals die medio jaren '50 nog heette) in de Leimuidenstraat. Boven de toegangsdeur van deze school, geleid door de Zusters van Liefde, hing een halfronde smeedijzeren boog met de schoolnaam. Waar was die boog na de opheffing van de school in 1956 gebleven? Toen een lezeres uit Heemstede de schoolnaam van deze smeedijzeren boog (die al jaren bij haar in de tuin lag) een keer via Google intypte, verscheen zowaar mijn historisch verhaal over deze school met de foto van 'haar' boog. Het contact was toen snel gelegd. Zij wilde wel van de boog af. Vraag is alleen nog steeds: wie wil/kan dit historisch object overnemen en hem een waardige plaats geven? Helaas is het klooster in Tilburg (waaronder de zusters vielen) hiertoe niet meer in staat. Wie weet een oplossing...?

Na het lezen van mijn website wist de eigenaar van dit schilderij eindelijk wáár dit was: de Overtoomse Sluis.

Verrassende ontdekking: schilderij de Overtoomse Sluis

Nog een ontdekking. Het artikel '100 jaar bij Amsterdam' over de annexatie van Sloten in 1921 ging vergezeld van een foto van de Overtoomse Sluis, de plek waar de gemeente Sloten aan de gemeente Amsterdam grensde. Bij een van de lezers van mijn website leidde dat tot een Aha-Erlebnis. Een schilderij dat al jaren bij haar thuis hing en waarvan zij nimmer wist welke locatie hier was geschilderd, kreeg plots de lang verdiende (h)erkenning: de Overtoomse Sluis. 

Tezamen met mijn website-artikel diende ik dit overzicht met alle 25 ontbrekende straatnaamborden in bij de gemeente. Ik heb er nimmer een reactie op ontvangen. Wél zijn alle borden precies volgens mijn opgave geplaatst... 

De gemeente is dus echt de weg kwijt...!

Kort na de start van de website publiceerde ik een verhaal over 25 ontbrekende straatnaamborden in Oud Osdorp. Ik stuurde het hele overzicht met het websiteartikel naar de gemeente met het verzoek deze borden (terug) te plaatsen. Drie maanden later bleken alle 25 straatnaamborden er opeens te hangen, precies volgens mijn ingediende lijst. Je zou dan verwachten dat de gemeente, blij als men is met deze aangereikte lijst, contact met mij zou opnemen. Maar... tot mijn stomme verbazing geen enkele reactie! Ik werd hiermee helaas nogmaals weer bevestigd in de titel boven mijn verhaal, nl. 'Is de gemeente de weg kwijt?"...

De lezersgroep, mijn publiek

Sinds 3 maart 2019 staat de teller met bezoekers van mijn website nu op 65.000. Elke dag worden ook de locaties weergegeven van waaruit is ingelogd. Binnen Nederland zijn de bezoekers voor ca. de helft afkomstig uit de Randstad, de rest is gelijkmatig gespreid over heel Nederland. Zo'n 5% leest de website vanuit het buitenland, voornamelijk Europa, U.S.A, Canada, de Antillen, Australië en Nieuw-Zeeland. Meer exacte gegevens over de achtergrond en afkomst van mijn lezersbestand ontbreken omwille van privacy. Uit alle lezersreacties die binnenkomen via de contactpagina, e-mail en apps maak ik in ieder geval op dat men woonachtig is in en betrokken bij ons gebied. En wie elders woont is veelal afkomstig uit onze regio en heeft op enig moment de behoefte om weer herinneringen op te halen aan weleer...

En dan nu, 5 jaar later...

Dat mijn website een dergelijke vlucht zou nemen kon ik vijf jaar terug niet vermoeden. Het zijn vooral alle reacties die mij er steeds toe brengen weer iets nieuws te publiceren. Daarom langs deze weg dan ook veel dank aan jullie: lezers en reageerders!

Zoals al eerder vermeld, aanleiding om deze website te starten was mijn verhaal 'Van Zuid naar Nieuw-West' dat ik eind 2018 inzond voor de Literatuurprijs Nieuw-West 2019. Ik was een van de 69 inzenders waaruit 13 genomineerden werden gekozen. Mijn bijdrage drong hierbij niet door. Wel ontving ik een keurig bedankje.

Op 19 april verschijnt voor de 9e keer het Literair jaarboek 'Tussen Andreasplein en Zwarte Pad' met wederom een selectie van verhalen die Nieuw-West betreffen. Onlangs ontving ik het bericht dat... de samensteller mijn verhaal 'Van Zuid naar Nieuw-West' graag in deze editie wil opnemen! Wat er in vijf jaar al niet kan veranderen...